ازشهر برایمان عشق سوغاتی بیار

در کل آدم احساسی هستم ولی بعضی اوقات که با واقعیت های دور وبرم روبه رو میشم میفهمم که احتمالا بیشتر عاشقانه هارو ریختن توی شهرهای بزرگ و برای ما روستایی ها عشق وعاشقی مثل دفترچه های بیمه روستاییست که دیگه خودمونم زیاد بهش اهمیت نمیدیم از بس به دردمان نخورده ://

 

فین :)))

سین

شین

صاد

عین 

غین

میم

کاف

:////

یه مدتیه باهرکسی که توی بیان یا شبکه های اجتماعی و...آشنا میشم اسمشو نوشته خانم/آقای عین/غین/...

که انتخاب این اسم هم بیشتر بخاطر این بوده که اول اسمشه ://

داشتم فکرمیکردم اگه قرار باشه منم اینجور اسم بذارم عجب حال بهم زن میشم:))

فکر کن

خانم فین :///

یه حسی داره بین موندن ورفتن

   برگ دلش میخواد از درخت جدا بشه پاییزو بهونه میکنه :/

پ.ن: اینکه داره به هربهونه ای از من فاصله میگیره آزارم نمیده 

فقط دلم میخواد بیاد وباصداقت بهم بگه که منو دوست نداره ازم خوشش نمیاد اونیکه اون میخواد نیستم 

به هرحال حس میکنم وارد بازی شدم که بلد نیستم و معلومه که تهش میبازم 

دارخمشام وای عمروم :(

دلتنگی من تواین روزا به قدری رشد کرده که دیگه نمیخندم حرف نمیزنم ولی بازم کسی نگران ودلواپسم نیست

نمیدونم چرا ولی ازهمون11-12 سالگیم همه فکرکردن زیادی بزرگ شدم ومیتونم ازپس خودم بربیام

توی تموم زندگیم تنها چیزی که یادگرفتم این بودکه حتی مادرمم منو فراموش میکنه چه برسه به بقیه پس باید خودم تکیه گاه خودم باشم

یادگرفتم ازعزیزترین کس زندگیمم نباید انتظارداشت چون اونم یه روزی تنهام میذاره ومیره

من باهمه تنهایی هام بزرگ شدم 

باخودم

با دلتنگیام

بادردام

بدون اینکه کسی کمکم کنه

بدون اینکه کسی دستموبگیره 

تنها کاری که آدمای دوروبرم کردن این بودکه بجای من تصمیم گرفتن

 حتی تصمیم گرفتن که عاشق کی باشم ...

ازاینکه نمیتونم سراغتو بگیرم ناراحتم

همه ازاینکه من وتوباهم باشیم مخالفن حتی خودتوهم دیگه نمیخوای بامن باشی